Rodowód... I co dalej?

Wielu osobom może się wydawać, że jeśli pies ma rodowód, to wszystko jest w porządku. Jednak warto dokładnie sprawdzić, co kryje się w rodowodzie naszego przyszłego pupila! Przede wszystkim należy zwrócić uwagę, czy pies ma co najmniej cztery lub więcej pokoleń wpisanych w rodowodzie. Brak takiej liczby pokoleń może świadczyć o niepewnym pochodzeniu i braku czystości rasy – szczególnie że szpic japoński nie jest ani rasą tworzoną od nowa, ani odbudowywaną, więc pełny rodowód jest tutaj bardzo ważny.

Brak pełnego rodowodu może skutkować niezgodnym ze wzorcem charakterem lub wyglądem psa. Kolejną ważną kwestią jest unikanie zbyt bliskiego pokrewieństwa w rodowodzie (tzw. inbredu bliskiego stopnia), który może prowadzić do nieprzewidzianych problemów zdrowotnych – a tego na pewno nikt nie chce.

Dlatego bardzo zależy nam na sprowadzaniu psów pochodzących ze zdrowych, wielopokoleniowych linii, o prawidłowym charakterze, które jednocześnie wprowadzają do Polski nowe geny i wzbogacają pulę hodowlaną.

Szpic japoński to stosunkowo zdrowa rasa psów. Najczęściej spotykanym problemem zdrowotnym są luźne rzepki (zwichnięcie rzepek). Schorzenie to ma najczęściej podłoże dziedziczne, dlatego wszystkie nasze psy badamy pod tym kątem u ortopedy weterynaryjnym. 

Sierść szpica japońskiego wymaga odpowiedzialnej pielęgnacji: regularnych kąpieli, czesania, szczególnie w okresie linienia. Nie należy golić ani nadmiernie skracać sierści szpica japońskiego, ponieważ może to uszkodzić jego podszerstek. Dopuszczalne jest jedynie delikatne przycinanie sierści na łapach oraz, jeśli zachodzi taka potrzeba, wokół uszu. Trzeba także pamiętać o regularnym obcinaniu pazurów, ponieważ zbyt długie mogą prowadzić do problemów z chodzeniem, bólu, a nawet deformacji łap.

Szpice japońskie to bardzo inteligentne psy, wyjątkowo podatne na szkolenie. Jeśli zaczniemy pracę z nimi już od szczeniaka, nie tylko wychowamy mądrego i dobrze ułożonego psa, ale także sprawimy, że w przyszłości nauka nowych rzeczy będzie dla niego jeszcze łatwiejsza i przyjemniejsza.

Zdrowie, opieka, szkolenie

Cechy rasy

Inteligentny, bystry, czujny, zabawowy, radosny, o wyostrzonych zmysłach

30-38 cm

ok. 5-9 kg

12-16 lat

Czysto biała

Wzrost

Waga

Długość życia

Kolor sierści

Cechy charakteru

Okryty obfitym, czysto białym włosem, ze spiczastą kufą, trójkątnymi, stojącymi uszami i opiórowanym, zagiętym nad grzbietem ogonem. Żylastej budowy, całkowicie harmonijny; jego harmonijne piękno tworzy charakter i dostojeństwo, właściwe dla rasy, i wyraża elegancję.

Ogólny wygląd

Szpic japońskie doskonale odnajują się zarówno w domu z jedną osobą, jak i w większej rodzinie. Mimo to zazwyczaj wybierają sobie jedną, ulubioną osobę, do której są szczególnie przywiązane. To psy aktywne, wesołe i przyjacielskie. Uwielbiają uwagę swoich właścicieli, chętnie dają się głaskać, brać na ręce i nosić. Idealnie nadają się do aktywnego trybu życia i chętnie biorą udział w psich sportach, ale równie dobrze odnajdują się podczas leniwych dni spędzanych na kanapie.

Choć szpice japońskie to psy towarzyskie, mogą na początku być nieco nieufne wobec obcych. Nie jest to jednak rasa nadmiernie szczekliwa – spośród wszystkich szpiców to właśnie szpice japońskie uchodzą za najmniej hałaśliwe. Warto jednak pamiętać, że mimo wszystko to wciąż szpic, dlatego naturalna czujność może się czasem pojawić.

Charakter

Pierwsze szpice japońskie pojawiły się w Europie w 1973 roku, zostały sprowadzone z Japonii do Szwecji. W Polsce pierwsza para szpiców japońskich pojawiła się dopiero w 1998 roku – zostały one importowane właśnie ze Szwecji (były to Rowleys Martini Bianco oraz Noidens Just White Magic) do hodowli Nord-Stern. Niestety, para ta nigdy nie doczekała się potomstwa. Przez kolejne lata o szpicach japońskich w Polsce było cicho aż do 2019 roku, kiedy w hodowli Active Team FCI urodził się pierwszy miot tej rasy.

Szpic Japoński w Polsce

Szpic japoński należy do pięknej i pierwotnej grupy psów typu szpic. Szpice to jedna z najstarszych grup psów, charakteryzująca się wieloma wspólnymi cechami, takimi jak trójkątna głowa, małe, stojące i spiczaste uszy oraz wydłużony, szpiczasty pysk.

Rasa została wyhodowana w Japonii w latach 20. i 30. XX wieku i została nazwana „szpicem japońskim” w 1949 roku. Wywodzi się od białych szpiców, które przybyły z Kanady, Mandżurii i Europy między końcem okresu Taishō a początkiem okresu Shōwa (około 1926 roku). Nie zachowały się żadne dokładne zapisy dotyczące tego, w jaki sposób przodkowie tej rasy trafili do Japonii. Istnieją różne teorie na temat pochodzenia szpica japońskiego, jednak konkretne informacje nie są znane. 

Tradycyjnie szpic japoński był uważany za „psa domowego i psa stróżującego dom”. W 1959 roku, wraz z powstaniem NSA (Nippon Spitz Association - Stowarzyszenie Szpiców Japońskich), ustalono oficjalny wzorzec rasy. Choć od zakończenia powojennego okresu niepokojów minęło wówczas już 14 lat, kwestia bezpieczeństwa publicznego wciąż była żywa w pamięci społeczeństwa. Z historycznego punktu widzenia jest więc zrozumiałe, że psy te były postrzegane jako „psy stróżujące dom” i rzeczywiście często pełniły taką funkcję.

Wraz z poprawą sytuacji bezpieczeństwa rola większość ras psów zaczęła odgrywać rolę towarzysza, a cel hodowli został dostosowany do nowych potrzeb. Nie trzeba dodawać, że szpic japoński doskonale sprawdza się jako pies do towarzystwa – przede wszystkim dzięki swojej czystości, łagodnemu usposobieniu oraz temu, że nie wydziela charakterystycznego „psiego zapachu”. Obecnie rasa ta jest na całym świecie uznawana jako pies do towarzystwa.

O rasie

Pochodzenie i historia rasy

Jak chcesz dowiedzieć się więcej o naszym programie hodowlanym i naszych psach, zapraszamy do kontaktu, albo prześledzenia naszej strony internetowej, Instagrama lub Facebooka!